وبلاگ جديد

خوب اين اولين وبلاگ من نيست و بنابراين اولين پست ام هم نيست. بنابراين از اين پست هايي كه آي ذوق دارم و شوق دارم و هر روز و هر ثانيه مي خوام آپ كنم و خلاصه از اين لوس بازي ها خبري نيست.حالا كه به لطف!!!! دوستان مجبور شدم عليرغـــم ميل باطني ام اسباب كشي كنم مي بينم كه اين خونه خيلي از خونه قبلي مجهز تر و شيك تره.مبلمان و دكوراسيونش رو مي تونم به سليقه خودم تغيير بدم. بر خلاف خونه قبلي كه با وسايل درب و داغونش اجاره داده بودن و حتي نمي تونستم اون وسايلي كه دوست ندارم رو دور بريزم.اينجا خيلي راحت تره و به زبون ساده مشتري مداري رو بيشتر رعايت كرده.
اما طبق معمول كه ما ايرانيها هميشه نوستالژي گذشته و چيزميزاي قديمي امون رو داريم دلم واسه خونه قبلي ام تنگ ميشه. اما كاريش نميشه كرد. اونجا مثل عكسهاي قديمي توي آلبومم از خونه اي قديمي امون كه توش زندگي مي كردم شده. ديگه نمي تونم برگردم توش چون همه اتاقهاش خراب شده و در يك كلام جاي زندگي نيست.اما خاطره هاي خوبي كه از دارم هيچ وقت كمرنگ نميشه. درست مثل اين كه توي اون خونه قديمي روزهاي كودكي ام رو گذروندم و حالا اومدم توي يه خونه شيك و پيك.اما دوستاي محل قديمي ام رو بايد دعوت كنم بيان خونه نو مباركي


تمام كامنت هايي كه دوستاي خوبم برام گذاشته بودن. همه از بين رفته. به هيچكدومش دسترسي ندارم. اون كامنت دوني خودش جدا از پست ها يه دنياي ديگه بود. تنها كاري كه ميشد براش كرد اين بود كه خود پست ها رو نجات بدم كه اونم خودم نمي تونستم. مجبور شدم زحمت اش رو بندازم گردن بهرخ خانم كه با استفاده از قدرت و سرعت اينترنت استكبار جهاني اونها رو برام ذخيره كنه و بفرسته. ميدونم براي بقيه ممكنه هيچ ارزشي نداشته باشن .اما براي من خاطره هاي عزيزي رو به همراه دارن. يادمه يكي از استاداي كلاس زبانم مي گفت وقتي مطلب رو ترجمه مي كني مثل اينه كه بچه ات به دنيا اومده باشه . نسبت به اون جمله يا مطلب احساس تملك مي كني. و بهش تعصب خواهي داشت. نوشتن هم همينطوره .درسته كه ممكنه مطلبي كه آدم مي نويسه ارزش ادبي نداشته باشه. اما خود نويسنده نسبت بهش حس تملك داره. حالا وقتي وبلاگ آدم رو مي بندن مثل اينه كه بچه ات رو ازت گرفتن و يه جايي سر به نيستش كردن. درسته آدرس مزارش رو داري اما حتي نمي توني بري يه آب و گلابي روش بپاشي و گل روش بزاري
اسم اين وبلاگ و تخلص جديد رو با همفكري صميمانه بهرخ خانم نازنين اختراع كرديم. حقوق انحصاري تخلص جديد متعلق به بهي خانوم مي باشد. اسم وبلاگ هم با همياري و همفكري ايشون به ثبت رسيده كه همينجا مراتب تشكر و قدر داني از ايشون به عمل مي آيد